صدای آنالوگ و دیجیتال

پدیده‌های طبیعی اطراف ما همگی ماهیت آنالوگ دارند. از آن جمله می توان به صدا اشاره کرد. وقتی در سال ۱۸۷۷ ادیسون برای اولین بار توانست صدای خود را بر روی دستگاه فونوگراف ضبط کند در واقع برای اولین بار صدا را به صورت آنالوگ ضبط کرد. آنالوگ به معنی “همانند” است و به عبارت ساده به این معناست که به ازای هر کمیتی در اصل پدیده، کمیتی در نسخه آنالوگ وجود دارد. در ریاضی به خاطر داریم که بین هر دونقطه روی یک خط بی نهایت نقطه وجود دارد. اگر از این خط به صورت آنالوگ تصویر‌برداری کنیم در تصویر به دست آمده نیز بین دو نقطه بی نهایت نقطه دیگر وجود خواهد داشت و با زوم کردن این مورد مشخص می شود. حال اگر با دوربین دیجیتال از همان خط عکس بگیریم میزان زوم ما بی نهایت نخواهد بود و به سرعت به پیکسل‌های تشکیل دهنده تصویر می رسیم و از آن به بعد زومی وجود نخواهد داشت.

مثال فوق عینا مشابه اتفاقی است که درصنعت صدا می افتد. صدای ضبط شده به صورت آنالوگ چیزی جز تغییرات به هم پیوسته ولتاژ نیست. در حالت ضبط آنالوگ بین هر دو ولتاژ بی نهایت ولتاژ دیگر وجود دارد در حالی که در ضبط دیجیتال اینگونه نیست و بین هر دو نقطه از سیگنال صوتی ضبط شده تعداد مشخصی نقطه دیگر وجود دارد. تعداد این نقطه ها که در واقع دقت سیگنال دیجیتال را تعیین می کند به عوامل متفاوتی بستگی خواهد داشت.

در دوره آموزش میکس و مسترینگ که در خانه مسترینگ برگزار می شود، تفاوت ماهیت سیگنال آنالوگ و دیجیتال که یکی از فاکتور‌های تعیین کننده شخصیت صدای هر استودیو است، به طور کامل بررسی می شود.